Necip Fazıl Şiirleri Ve Sözleri

• Ölüm güzel şey budur perde ardından haber
  Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?
• Ölüm zorların zoru, yaşamak ondan da zor!
• Çile çekmeyen insandan adam olmaz..
• Konuşsam dilim yanar, sussam kalbim.
• Ağlayabilseydiniz; anlayabilirdiniz…
• Ne hasta bekler sabahı,
  Ne taze ölüyü mezar,
  Ne de şeytan bir günahı,
  Seni beklediğim kadar.
• Allah’ım!
  Senden ne gelecekse gelsin.
  Sen ki Rahmetinle de kahrınla da güzelsin..
• Surda bir gedik açtık mukaddes mi mukaddes.
  Ey k*hpe rüzgar artık ne yandan esersen es..
• Tutuşturanlar lügat kitabını elime,
  Bilsinler Allahtan başka bilmiyorum kelime.
• Fezada “Allah diye bir şey yok” iddiası,
  Gel gör kaç füzeye denk, bir müminin duası.
• Bu kasvet dünyasında kalmadı özlediğim,
  Namaz vaktinden başka anını gözlediğim…
• Neye yaklaşsam, sonu uzaklık ve kırgınlık;
  Anla ki, yok, Allah’tan başkasıyla yakınlık …
• Her fikir, her inanış, tek mevsimlik vesselam;
  Zaman ve mekan üstü biricik rejim, İSLAM.
• Kader, beyaz kağıda sütle yazılmış yazı,
  Elindeyse, beyazdan gel de sıyır beyazı…
• Tek neşe bu dünyada, var olmanın sevinci;
  Ve tek ilim, varlığın bilinmeden bilinci…
• Neye baksam aynı şey, neyi görsem aynı şey…
  Olan sensin, hey gidi hakikat sultanı hey!
• İman, ihlas, vecd ve aşk, bunlar birer kelime…
  Kelimeyi boğardım verselerdi elime…
• Bu yük senden Allahım, çekeceğim, naçarım!
  Senden sana sığınırım, senden sana kaçarım…
• Bir bölünmez ki, insan, onu zaman bölüyor;
  İnsan her an dirilip, her saniye ölüyor…
• Hasret bir rüzgâr, kapı kapı aralar geçer;
  Gördüğüm her güzel şey, beni yaralar geçer…
• Mutlu adam, www.orjinalsozler.com dünyayı bir acı gurbet bilen; Öz vatan pınardan, ölümü şerbet bilen…
  Mutlu adam, www.orjinalsozler.com dünyayı bir acı gurbet bilen; Öz vatan pınardan, ölümü şerbet bilen…
• Uyumak istiyorum başım bir cenk meydanı,
  Harfsiz ve kelimesiz düşünmek Yaradanı!..
• Nefes alırken bile inkisar ve pişmanlık;
  Kimse edemez bana, benim kadar düşmanlık.
• İnsan, yaklaştığınca yaklaştığından ayrı;
  Belli ki; yakınımız yoktur Allah’tan gayrı..
• Sizin oynadığınız uzun eşek birdirbir
  Ya bizim ki o tek yol bir tanedir birdir bir..!
• Ne ağır imtihandır başındaki Sakarya
  Bin bir başlı kartalı nasıl taşır kanarya?
• Rahminde cemiyetin, ben doğum sancısıyım!
  Mukaddes emanetin dönmez dâvacısıyım.
• Gözüm aklım fikrim var deme, hepsini öldür.
  Sana göl gibi gelen o çöl diyorsa çöldür.
• Diyorlar bana: Kalsın şiir de https://www.orjinalsozler.com/necip-fazil-kisakurek-sozleri söz de yerde!  Sen araştır, göklere çıkan merdiven nerde?
  Diyorlar bana: Kalsın şiir de https://www.orjinalsozler.com/necip-fazil-kisakurek-sozleri söz de yerde!  Sen araştır, göklere çıkan merdiven nerde?
• Hangi dağa tırmansam muradım ötesinde
  Murad bugün değil her günün ertesinde.
• Halim açık denizde düdük çalan bir gemi,
  Kim duyar ötelerden haber veren bestemi.
• Akıl akıl olsaydı adı gönül olurdu,
  Gönül gönlü bulsaydı bozkırlar gül olurdu..
• Yarın elbet bizim, elbet bizimdir;
  Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir!
  ‘Tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur.’
• Kadın; Hristiyanlıkta yol kesici bir engel,
  İslamda ise yol açıcı bir kanattır.
• Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın,
  Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın.
• Uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya,
  Alsa buz gibi taşlar, alnımdan bu ateşi,
  Dalıp; sokaklar kadar esrarlı bir uykuya,
  Ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi!
• Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar,
  Onu ‘İstanbul’ diye toprağa kondurmuşlar.
• Beni kimsecikler okşamaz madem,
  Öp beni alnımdan, sen öp seccadem.
• İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa,
  İmha için de o kadar cehalet kafidir.
• Dağı tanıyan, nasıl tanımaz uçurumu?
  Madem ki yükseliş var, iniş olmaz olur mu?
• Geçti, isteme gelmeni,
  Yokluğunda buldum seni.
• Bir kalbim var ki benim, sevdiğinden burkulur,
  Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur.
• Uğruna ölmekse seni yaşatmak,
  Bin kere ölürümde adına leke sürdürmem,
  Gururdur, namustur, Bayrak ve Sancak,
  Aksada kanım zalimi güldürmem!
• Kapı kapı bu yolun son kapısı ölümse,
  Her kapıda ağlayıp o kapıda gülümse.
• Anladım işi; San’at ALLAH’ı aramakmış,
  Marifet bu, gerisi yalnız çelik çomakmış.
• Annesi gül koklasa ağzı gül kokan çocuk
  Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk
  Çocukta uçurtmayla göğe çıkmaya gayret
  Karıncaya göz atsa niçin? Nasıl? ne hayret.
• Sual = Ey veli, insan nasıl olmalı, söyle!
  Cevap = Son anda nasıl olacaksa hep öyle!
• Bir anlık emanete ne türlü övünelim,
  Gel, rahmet kapısında ağlaşıp dövünelim.
• Ellerime uzanan dudakları tepeyim,
  Allah diyen, gel, seni ayağından öpeyim.
• Aşk korkuya peçedir, korku da aşka perde
  Allah’tan nasıl korkmaz, insan onu sevse de.
• ” Nefis için yazdığı Şiir’i”
  Güneşle bir tutsam girmez hizaya
  Dar bulur sığmam der, dipsiz fezaya
  Kuyruk salar, sonra hırlar ezaya
  Benim nefsim, benim nefsim..ne köpek
• Her ağızda her telde fanilik dırıltısı,
  Sonunda tek bir şarkı, tabutun gıcırtısı.
• Ey gönül, gidenden ümidini kes!
  Kaçan bir hayale benziyor herkes,
  Sanki kulağıma gaipten bir ses,
  Buluşmalar kaldı mahşere diyor.
• Öyle bir devim ki, hakikatte pireyim,
  Bir delik gösterin de utancımdan gireyim.
• Gözler, ya merhamet ya da neferetin ışıldadığı bir kandildir.
• Bir tohumda; gövdesi, dalları, yaprakları ve meyvesiyle bütün bir ağaç gizlidir.

Paylaş

Ömer Faruk YILMAZ

• 
• 
• 
• 
•